به نام خدا
اینجا نقطه امید و آرزوهای آینده سازندگان آثار بجا مانده سازه های آبی و خاکی ساده بوده است .ولی با رنج و زحمت و تلاش عده ای برای گذران زندگی و ادامه حیات روزگاری در گذشته سخت مشغول بوده اند . روزی صدای زندگی و شادی و خشنودی در حین خستگی روزانه که با صدها امید و آرزو بسوی دهکده روانه میشدند و امید داشتند طلوع بعدی حیات را در باغ و مزرعه و دشت بی انتها به راستی ببینند . اما دست طبیعت مجال را از ایشان گرفته و چرخه زندگی طوری دیگر به گردش منظم خود به چرخش افتاده. اما حیات بگونه ای دیگر از دل سنگ و ساروج و گل و خاک ریشه دوانده است و همچنان تسلیم خشکی و خشکسالی نشده و هم چنان در عمق دیواره سفت و محکم تا نیمه فرو ریخته بسوی آینده خویش در حال پیش روی و گذر است . درس گرفتن از طبیعت نیازمند تفکر معقولانه است . سر انجام ببینیم به کجا ختم میشود نسل بعدی ایا این شانس دوباره سازی را پیدا میکند و یا جایگزین حیات دیگری خواهد بود .؟؟آیا براستی صاحبان هر قسمت از اینجا و جاهای دیگر در قید حیاتند و یا نه با کلی خاطره خوش و نا خوش محو شدنی چشم از دنیا فرو بسته اند . زندگی هم چنان ادامه دارد ....